Ekspert radzi: właściwy zasobnik c.w.u. zapobiegnie problemom z pompą ciepła

Szczególnie ważny jest tutaj właściwy dobór jej poszczególnych elementów, a jednym z nich jest zasobnik ciepłej wody. 

Podstawowymi parametrami zasobników c.w.u. w połączeniu z pompą ciepła są:

• wielkość wymiennika (czyli jego powierzchnia wymiany ciepła),
• objętość podgrzanej wody.

Dlaczego inwestycja w odpowiedni zasobnik c.w.u. odgrywa tutaj tak ważną rolę? Spójrzmy.

Zasobnik o niewystarczającej powierzchni wymiany ciepła

Eksperci bardzo często spotykają się prośbą ze strony klientów o pozostawienie posiadanego już zasobnika, który w sezonie grzewczym byłby ogrzewany kotłem na paliwo stałe, a latem grzałką elektryczną. Zwykle chodzi o podwieszany pośredni podgrzewacz wody o pojemności 80 – ⁠120 l, którego powierzchnia wymiany ciepła wynosi 0,41 - 0,68 m2. Zasobników tych w żadnym przypadku nie wolno łączyć z pompą ciepła!

Możliwe ryzyko

Klient ustawia zapotrzebowanie na ciepłą wodę według tego, do czego był przyzwyczajony (na 55°C). Aby pompa ciepła była w stanie spełnić to wymaganie, ustawia swoją temperaturę wylotową na maksymalną możliwą, czyli na około 60 – ⁠63 ° C. 

Ponieważ powierzchnia wymiany ciepła wymiennika jest bardzo mała, woda grzewcza dosłownie „przepływa” przez wymiennik i oddaje niewiele swojej energii (nie wychładza się). Temperatura wody grzewczej na wylocie zasobnika osiąga 58°C, co jest temperaturą graniczną, przy której większość pomp ciepła zgłasza błąd: „zbyt wysoka temperatura powrotu”.

Grzanie wody zostanie przerwane, a pompa ciepła poczeka, aż temperatura sama spadnie poniżej tej granicy i cały proces zacznie się od początku.

Kalkulator pompy ciepła

Latem jeszcze gorzej

W przypadku pompy ciepła powietrze-woda jej moc wzrasta wraz z temperaturą zewnętrzną. A zatem latem pompy te mają bardzo wysoką moc, co tylko przyspiesza proces opisany powyżej. W rezultacie pompa ciepła będzie się włączać i wyłączać, skracając przy tym żywotność sprężarki.

Przy doborze zasobnika zaleca się zastosowanie wymiennika o powierzchni wymiany ciepła wynoszącej około 0,3 m2 na kW mocy pompy ciepła. Zasobniki te bardzo często są oznaczone „HP” (heat pump), a ich powierzchnia wynosi około 3 m2.

Niewystarczająca objętość zasobnika

Kolejne często zadawane pytanie to: „Po co mi pojemność 300 litrów, skoro do tej pory wystarczał nam zasobnik na 120 litrów i nigdy nie zabrakło nam ciepłej wody?”. Nie chcemy tutaj analizować prawidłowego wymiarowania zasobników ciepłej wody na podstawie liczby osób i charakteru zużycia szczytowego w ciągu dnia.

Zamiast tego chcielibyśmy zwrócić uwagę na ekonomikę eksploatacji dla najpopularniejszej instalacji, czyli ogrzewania wody dla 4 osobowej rodziny. Również tutaj sugerowalibyśmy instalację zasobnika o pojemności 300 litrów. Wynika to z faktu, że im niższa temperatura wody grzewczej wypływającej z pompy ciepła, tym pompa ciepła jest wydajniejsza. Innymi słowy, jeśli pompa ciepła podgrzewa wodę do niższej temperatury, jej eksploatacja jest tańsza. Jako użytkownicy jesteśmy oczywiście zainteresowani posiadaniem wystarczającej ilości ciepłej wody dla spełnienia potrzeb całej rodziny. 

Przykład: zasobnik o pojemności 300 l o temperaturze 45°C przechowuje tyle samo energii, co zasobnik o pojemności 120 l o temperaturze 87,5°C. W związku z tym, w celu utrzymania komfortu dla wszystkich użytkowników, przy większej ilości ciepłej wody wystarczy nam ciepła woda o niższej temperaturze. W rezultacie eksploatacja jest tańsza.

Dobra rada na zakończenie

Mimo, że większość pomp ciepła posiada wbudowaną grzałkę elektryczną, zalecamy zamontowanie jej również w zasobniku ciepłej wody, który można podłączyć w razie nieoczekiwanej awarii pompy ciepła.